kwaliteit soepele coax 10mm

[pa3a]

Super interessant draadje.
Dank

[PA9X]

Ik heb bijvoorbeeld onlangs nog een rol H100 met kracht in de kliko gegooid. De binnenkern van die kabel ligt ‘los’ in het diëlectricum. Waaibomen spul (en wordt gelukkig ook niet meer gemaakt volgens mij).

Die heb ik ook een tijd gebruikt. Ging prima zolang je de connectoren waterdicht had gemaakt met zelfvulcaniserende tape. Dat had ik een keer niet gedaan en toen druppelde het water 10 meter verderop aan de andere kant van de kabel er weer uit. Daarna wel prima inzetbaar als tuinslang.

[PE2AAB]

Ja precies. Zo ken ik de H100 ook. Prima tuinslang maar slecht voor de N connector achter op je set. De middenpin wordt na 2 keer oprollen uit de connector gedrukt. Heb je dat niet in de gaten draai je heel je chassisdeel achterop de radio kapot.

[PE1PQX]

Ja precies. Zo ken ik de H100 ook. Prima tuinslang maar slecht voor de N connector achter op je set. De middenpin wordt na 2 keer oprollen uit de connector gedrukt. Heb je dat niet in de gaten draai je heel je chassisdeel achterop de radio kapot.

In dat geval had je gewoon een bagger N-connector. Bij een goede connector (CLAMP) is dat bijna onmogelijk.
Maar dit is verder off-topic.

[PE2AAB]

Vermoedelijk een slechte N Connector inderdaad.

[pe1hzg]

Ik heb bijvoorbeeld onlangs nog een rol H100 met kracht in de kliko gegooid. De binnenkern van die kabel ligt ‘los’ in het diëlectricum. Waaibomen spul (en wordt gelukkig ook niet meer gemaakt volgens mij).

Ik heb wat problemen met "waaibomen spul".

De verliezen van een coaxkabel worden voornamelijk bepaald door het dielectricum. Lucht heeft zo ongeveer de laagste verliezen. Als je dus een kabel maakt met lucht als dielectricum, heb je weinig verliezen. Maar dan kun je de binnenader niet in het midden houden en dus wordt er een serpentijn gebruikt - beetje verliezen, maar binnenkern in het midden.

En die kabel heet H100.

In de 40 (?) jaar erna zijn er vele ontwikkelingen geweest met dielectricum en is de noodzaak van de H100 truuk minder geworden. Maar H100 is nog steeds zeker geen "waaibomen spul" - wel lastig te handlen, dat wel.
En als je rommel-connectoren gebruikt, verwijt dan niet je coax.

Ik hou het er overigens op dat de beste coax, qua robuustheid en verliezen, een transverter direct bij de antenne is. Kun je "naar beneden" met RG58, maakt plotseling niks meer uit. Als Scouts de RG58 gebruiken om te pionieren, tja. Maar de SHF spullen blijven werken.
We hebben bij de JOTA vele jaren met een 70cm transverter direct bij de antenne gewerkt met RG58 op 10m naar beneden. Werkte als een beest!

Geert Jan

[PE2AAB]

Ja zal het iets nuanceren; voor een eenmalige installatie werkt het prima. Velddag/JOTA technisch heb je er niet veel aan. Maar 'vroeger' was er ook nog niet zoveel ontwikkeling op dat gebied en had je ook niet zoveel keus. Tegenwoordig zou ik zeggen; neem H2000 flex. Betere specs. en daar zit de middenkern vast in het diëlectricum.

[PE2AAB]

Voor ATV toepassingen met JOTA gebruik ik overigens RFS 3/8" CELLFLEX®
Zie: https://www.rfsworld.com/pim/product/html/LCF38-50J


Bron afbeelding: RFS

Die is goed oprolbaar. Moet je ook geen 100 keer doen en zeker niet met een te kleine radius maar dat spul verbaast me al weer heel wat jaren. In positieve zin.

Demping per 100m op 13cm is 18,17 dB. Voor H100 ligt dat getal ergens rond de 22,5 dB per 100m

[Thijzer]

Alle coax types zijn gemaakt voor vaste montage en niet om telkens weer op en af te rollen. Ook de connectoren zijn eigenlijk niet bedacht op voortdurend vast en los te draaien. Je gebruikt ook geen VMVK kabel als verlengkabel, daar heb je soepele kabels voor die wél geschikt zijn om telkens op te rollen.

Volgens mij is dus geen enkele coax geschikt voor veldwerk en eerlijk gezegd is daar ook niet echt een markt voor. Ja, RG-58 is redelijk geschikt maar op 70cm dempt dat onmeunig veel. Ik heb een rol van die Hyperflex coax met het zelfde diëlectricum als Aircell (ik meen dat er ook een 5mm Aircell bestaat) en dat is vreselijk ongeschikt wegens knikken en stijfheid.

Dus dan maar Aircell-7 en om de paar jaar je kabels vernieuwen.

[PA9X]

Alle coax types zijn gemaakt voor vaste montage en niet om telkens weer op en af te rollen.

Voor coax met een gevlochten afscherming en een meeraderige kern mag je toch zeker wel verwachten dat je die met regelmaat kunt op- en afrollen zonder schade, tenzij er echt lomp mee wordt omgegaan, de bekende "kink in de coaxkabel" bijvoorbeeld. Bij militaire toepassingen in het veld wordt volgens mij nog best vaak coax zoals RG-58 en RG-213 gebruikt.

Ook de connectoren zijn eigenlijk niet bedacht op voortdurend vast en los te draaien.

"Voortdurend" is ook niet het geval. TS heeft het over velddagen en die zijn er niet echt dagelijks. Maar een connector is toch juist bedoeld om met enige regelmaat te kunnen (ont)koppelen? Anders zouden we wel een vaste verbinding maken. Ik (ont)koppel regelmatig allerlei connectoren; UHF, N, BNC, SMA in de binnen- en buitenlucht. Als de montage goed gedaan is, dan mag dat eigenlijk geen problemen geven. Het is eerder oxidatie die een "end of life" situatie voor connector op coax creëert dan het mechanische aspect van los- en vastdraaien. Althans, dat is mijn ervaring.

[pe1cmo]

Er wordt geopperd dat de demping wordt bepaald door het diëlectricum, dat klopt deels ja, maar dat is met een HF dichte coax. Doordat de afscherming defect raakt, gaat de kabel stralen, dat op andere plekken als de antenne en raak je dus vermogen kwijt door een defecte afscherming.
Nieuw geeft die 15m ecoflex 10 rond de 4dB demping op 2,4 GHz, nu rond de 25dB

en die 3/8 coax is wat dat betreft een goed alternatief. Hoewel, dat is de LMR400 ook, tering duur, 12,50 de meter

[Thijzer]

Voor coax met een gevlochten afscherming en een meeraderige kern mag je toch zeker wel verwachten dat je die met regelmaat kunt op- en afrollen zonder schade, tenzij er echt lomp mee wordt omgegaan, de bekende "kink in de coaxkabel" bijvoorbeeld. Bij militaire toepassingen in het veld wordt volgens mij nog best vaak coax zoals RG-58 en RG-213 gebruikt.

"Voortdurend" is ook niet het geval. TS heeft het over velddagen en die zijn er niet echt dagelijks. Maar een connector is toch juist bedoeld om met enige regelmaat te kunnen (ont)koppelen? Anders zouden we wel een vaste verbinding maken. Ik (ont)koppel regelmatig allerlei connectoren; UHF, N, BNC, SMA in de binnen- en buitenlucht. Als de montage goed gedaan is, dan mag dat eigenlijk geen problemen geven. Het is eerder oxidatie die een "end of life" situatie voor connector op coax creëert dan het mechanische aspect van los- en vastdraaien. Althans, dat is mijn ervaring.

"Je mag toch zeker verwachten" is iets anders dan het beoogde doel van een product. Dat blijkt ook wel uit de reacties hierboven.
Voor bijvoorbeeld N-connectoren zijn push-on varianten die bedoeld zijn voor het telkens weer aan- en afsluiten. De fijne draad raakt al gauw beschadigd, de rubber afdichting binnenin wordt dan telkens dynamisch belast en er ontbreekt bij al die connectoren een trek- en buigontlasting.

Enige uitzondering zijn de BNC-connectoren die vaak wel daarvan zijn voorzien en een bajonetsluiting hebben. Die worden dan ook veel bij militaire toepassingen gebruikt. Ook RG-58 leent zich daar dan wel voor, gezien de lage frequenties die werden gebruikt en het beperkte bereik en daarmee acceptabele demping.

[PA3DJS]

Ik heb bijvoorbeeld onlangs nog een rol H100 met kracht in de kliko gegooid. De binnenkern van die kabel ligt ‘los’ in het diëlectricum. Waaibomen spul (en wordt gelukkig ook niet meer gemaakt volgens mij).

Ik heb wat problemen met "waaibomen spul".

De verliezen van een coaxkabel worden voornamelijk bepaald door het dielectricum. Lucht heeft zo ongeveer de laagste verliezen. Als je dus een kabel maakt met lucht als dielectricum, heb je weinig verliezen. Maar dan kun je de binnenader niet in het midden houden en dus wordt er een serpentijn gebruikt - beetje verliezen, maar binnenkern in het midden.

En die kabel heet H100.

In de 40 (?) jaar erna zijn er vele ontwikkelingen geweest met dielectricum en is de noodzaak van de H100 truuk minder geworden. Maar H100 is nog steeds zeker geen "waaibomen spul" - wel lastig te handlen, dat wel.
En als je rommel-connectoren gebruikt, verwijt dan niet je coax.

Ik hou het er overigens op dat de beste coax, qua robuustheid en verliezen, een transverter direct bij de antenne is. Kun je "naar beneden" met RG58, maakt plotseling niks meer uit. Als Scouts de RG58 gebruiken om te pionieren, tja. Maar de SHF spullen blijven werken.
We hebben bij de JOTA vele jaren met een 70cm transverter direct bij de antenne gewerkt met RG58 op 10m naar beneden. Werkte als een beest!

Geert Jan

Het zit een beetje anders v.w.b. verliezen in het dielectricum. Ik ga het proberen uit te leggen.

In coaxcables die wij doorgaans gebruiken, is het koperverlies dominant. Nu zul je denken, die DJS is ook gek, want als ik PE vervang door geschuimd PE heeft de kabel (gelijke diameter) veel minder verlies. Ja, dat klopt, alleen je zult wel wat moeten doen met de diameter van de binnengeleider...

Door geschuimd PE te gebruiken, neemt de dielectrische constante af. Daardoor moet de binnengeleider zo'n factor 1.5 dikker worden om de Z0 weer op 50 Ohm te krijgen.

Je zou nu kunnen zeggen dat het kabelverlies minder is doordat er minder PE in zit (en meer lucht). Zo zit het niet, de bijdrage van het dielectricum aan het kabelverlies is gering. Pas bij echt dikke kabels (die de meeste zendamateurs niet gebruiken) gaat het dielectrisch verlies meetellen.

RG58 en RG213 zijn beiden kabels met massief PE dielectricum. Het verlies/m t.g.v. van het dielectricum is voor RG58 exact gelijk aan dat van RG213 (nee, ik heb geen rare stoffen in mijn bloed)! Het verlies door de koperweerstand is voor RG213 een stuk minder dan voor RG58. Dit is puur vanwege de grotere diameter van de geleiders. Vandaar dus dat als door buigen de koperfolie in stukjes breekt, de stroom in de mantel zich in bochten moet wringen, en dat brengt meer weerstand (dus verlies) met zich mee. Ik vermoed dat er ook stralingsverlies kan optreden.


Voor de rekenaars iets onderbouwing van verliezen als functie van kabeldiameter
Als je een kabel een factor twee vergroot v.w.b. diameter, dan verdubbelt de diameter binnengeleider, dikte dielectrcum en diameter mantel. Bij gelijk vermogen (of spanning) halveert de elektrische veldsterkte in het dielectricum voor de twee keer zo dikke kabel. Dit is vanwege de verdubbeling van de weglengte van de E-veldlijnen door het dielectricum Als de elektrische veldsterkte halveert, neemt het dielectrisch verlies in W/m3 af tot 25% (dus factor 0.25).

Per meter lengte bezit de twee keer zo dikke kabel echter 4 keer zoveel dielectricum (in volume).
0.25*4 = 1
Het dielectrisch verlies per meter lengte in de twee keer zo dikke kabel is dus gelijk, aan dat van de kabel met de halve diameter!

koperverlies
De koperomtrek van de binnen- en buitengeleider is verdubbeld (bij de twee keer zo dikke kabel). Het skineffect (stroom loopt op buitenkant binnengeleider en binnenkant buitengeleider) samen met de verdubbelde omtrek zorgt ervoor dat het koperverlies halveert.



H155 verpulverd aluminium
Ik gebruik al best lang H155. Als dat lang vochtig blijft (bijvoorbeeld omdat het altijd op de grond ligt), gaat na verloop van tijd het aluminium verpulveren tot wit stof. Je kunt inschatten wat dit doet met de demping. Het verticale deel (dat de mast in gaat en regelamtig in de zon hangt) was nog behoorlijik goed v.w.b. afscherming en binnengeleider (dus prima geschikt voor bijv. Scouting). Regelmatig even de demping meten van je kabels is blijkbaar geen overbodige luxe.

Ik ben af en toe een beetje lui en meet meestal maar van een kant. Als de frequentiecurve een mooie spiraal draait rondom 50 Ohm in een Smith diagram is de kabel nog aardig 50 Ohm. Uit de grootte van de spiraal haal ik de demping.

[PA1AIS]

Alle coax types zijn gemaakt voor vaste montage en niet om telkens weer op en af te rollen. Ook de connectoren zijn eigenlijk niet bedacht op voortdurend vast en los te draaien. Je gebruikt ook geen VMVK kabel als verlengkabel, daar heb je soepele kabels voor die wél geschikt zijn om telkens op te rollen.

Volgens mij is dus geen enkele coax geschikt voor veldwerk en eerlijk gezegd is daar ook niet echt een markt voor. Ja, RG-58 is redelijk geschikt maar op 70cm dempt dat onmeunig veel. Ik heb een rol van die Hyperflex coax met het zelfde diëlectricum als Aircell (ik meen dat er ook een 5mm Aircell bestaat) en dat is vreselijk ongeschikt wegens knikken en stijfheid.

Dus dan maar Aircell-7 en om de paar jaar je kabels vernieuwen.

Ik vrees toch dat we fundamenteel van inzicht verschillen. Stekkers zijn om los te kunnen nemen.
Extreem voorbeeld: Ik gebruik al 22 jaar een RG58-urethaan meetkabel met dubbele afscherming, die gebruik ik om jaarlijks ongeveer 2000-2400 toestellen te meten, vast-los-vast etc. Die kabel meet ik elk jaar op demping, al 22 jaar vrijwel hetzelfde, net als de stekkers.

Ik denk dat kabel met alleen volle gevlochten afscherming en eventueel dubbel veel beter geschikt is voor bewegen. De moderne low-loss kabels met koper opgedampte kunststof folie en af en toe een draadje afscherming zijn dat duidelijk niet. Daar heb je dan dus gelijk in.

[PA1AIS]

Voor ATV toepassingen met JOTA gebruik ik overigens RFS 3/8" CELLFLEX®
Zie: https://www.rfsworld.com/pim/product/html/LCF38-50J


Bron afbeelding: RFS

Die is goed oprolbaar. Moet je ook geen 100 keer doen en zeker niet met een te kleine radius maar dat spul verbaast me al weer heel wat jaren. In positieve zin.

Demping per 100m op 13cm is 18,17 dB. Voor H100 ligt dat getal ergens rond de 22,5 dB per 100m

Ja, cellflex is een uitstekende kabel voor vaste installaties, lage verliezen en deugdelijke koperen afscherming en nog goedkoop ook.