Operating practice en huidig taalgebruik.

[PA0ETE]

Ik heb hier daarnet een tekstje verwijderd dat ongeveer een minuut online heeft gestaan. Reden is dat het een te ingewikkeld verhaal zou worden, en ik heb hierboven al zoveel geschreven

[PA0ETE]

Ik hoorde net van iemand dat de betreffende tekst uit CQ-PA hier te lezen is:

https://i.imgur.com/752aGSe.png

[PA0ETE]

Ik kwam toevallig nog een relevant populair-wetenschappelijk artikel tegen dat je bij dit onderwerp kunt lezen. Dat verklaart misschien wat meer waarom dit onderwerp zo leeft.
.
Woorden kunnen je raken als een klap in je gezicht
.
https://www.nemokennislink.nl/publicati ... e-gezicht/

[PA3CQN]

Maar voor de meeste volwassenen is mode een keuze...

Dat is een fijne optimistische gedachte. De vraag is of het wel een vrije keuze is.
Nu is het altijd al de vraag of er wel vrije keus is in ons leven, maar in het geval van mode zeker niet.
We zien reclame, rolmodellen, tv, influencers, de buren en het aanbod in de winkel. Dat gaat niet bewust maar is wel bepalend voor wat we kopen. Iedereen die denkt dat ie zelf kiest moet eens een cursus reclame en/of detailhandel gaan doen. Dan raak je die illusie wel kwijt.
En uiteindelijk kun je alleen kopen wat er aangeboden wordt. Vooral dat laatste is vervelend: ik kan nergens een fatsoenlijke bandplooibroek met hoge taille krijgen .
Na-apen zit nu eenmaal in ons menselijk bloed want 'dan hoor je erbij'. En dat is dan weer groepsdruk. En soms groepsdwang.

Dat geldt ook voor taal: soms is het grappig, zoals de uitdrukkingen van Van Kooten en De Bie. Soms ironische, zoals 'actieve herinnering'. Soms is het onzekerheid, waardoor je maar hetzelfde zegt als je omgeving om niet uit de toon te vallen. Soms hoor je in een praatprogramma een zogenaamde specialist iets zeggen en ga je er van uit dat dat wel goed zal zijn.
En soms hoor je als beginnend radiozendamateur anderen 'lokaliteit' zeggen en zeg je dat dan ook maar. Maar dat blijft fout. En met dat laatste zijn we terug bij af: het is tegenwoordig mode om iets wat iedereen fout doet dan maar als goed te beschouwen. Dat gaat gelukkig ook wel weer over.

[pd1ahm]

Het is juist zaak om zendamateurs die lokaliteit of whisky’s zeggen te benaderen.

De TS en aanhang praten er hier wel over maar willen de bewuste zendamateur niet corrigeren. Bang voor een grote mond, niet het niveau of pakt een andere frequentie. Daar gaat het juist fout, als men op een positieve manier iemand erop wijst dan komt het wel in orde.

Je kunt met de beste wil van de wereld niet een nieuwe zendamateur wijzen op info van 50 jaar oud, we zitten in 2023. Tijden veranderen en ook dat moet geaccepteerd worden.

[PA0ETE]

Maar voor de meeste volwassenen is mode een keuze...

Dat is een fijne optimistische gedachte. De vraag is of het wel een vrije keuze is.
Nu is het altijd al de vraag of er wel vrije keus is in ons leven, maar in het geval van mode zeker niet.
We zien reclame, rolmodellen, tv, influencers, de buren en het aanbod in de winkel. Dat gaat niet bewust maar is wel bepalend voor wat we kopen. Iedereen die denkt dat ie zelf kiest moet eens een cursus reclame en/of detailhandel gaan doen. Dan raak je die illusie wel kwijt.
En uiteindelijk kun je alleen kopen wat er aangeboden wordt. Vooral dat laatste is vervelend: ik kan nergens een fatsoenlijke bandplooibroek met hoge taille krijgen .
Na-apen zit nu eenmaal in ons menselijk bloed want 'dan hoor je erbij'. En dat is dan weer groepsdruk. En soms groepsdwang.

Dat geldt ook voor taal: soms is het grappig, zoals de uitdrukkingen van Van Kooten en De Bie. Soms ironische, zoals 'actieve herinnering'. Soms is het onzekerheid, waardoor je maar hetzelfde zegt als je omgeving om niet uit de toon te vallen. Soms hoor je in een praatprogramma een zogenaamde specialist iets zeggen en ga je er van uit dat dat wel goed zal zijn.
En soms hoor je als beginnend radiozendamateur anderen 'lokaliteit' zeggen en zeg je dat dan ook maar. Maar dat blijft fout. En met dat laatste zijn we terug bij af: het is tegenwoordig mode om iets wat iedereen fout doet dan maar als goed te beschouwen. Dat gaat gelukkig ook wel weer over.

Ja maar seriously? Een bandplooibroek? Echt? Jemig. De grootste fashion crime die je maar kunt bedenken is de bandplooibroek. Dat is ook makkelijk aan te tonen. Een misbaksel als de legging is allang weer opnieuw fashionable, maar niemand wil dood gevonden worden in een bandplooibroek. Daarvoor moet je denk ik inderdaad naar de tweedehandswinkel.

Maar even serieus. Je kunt ook je eigen kleding maken. Er zijn meer vrouwen die dat doen dan mannen, maar dat gaat veranderen. Zie het filmpje hieronder. Als die kerels doorkrijgen dat je met iedere 3D-printer van slechts 200 of 250 euro en een elektronicasoldeerbout zelf prachtige mode-kleding kunt maken, kan een beetje technische man dat echt niet laten. Dat plezier gunnen ze niet alleen aan de vrouwen


youtu.be/54kjB3wOOtQ

Maar serieus, er is genoeg te krijgen, ook voor alle rare niches. Zeker nu de meeste mensen kleding via internet laten komen..

[PA0ETE]

Taille hier hoog genoeg? 6 tientjes, geen geld

https://www.witt-international.nl/p/409 ... =183081081

[PA0ETE]

Ik denk trouwens dat ik me misschien een beetje teveel laat meeslepen.

We kunnen beter weer on topic gaan

[PE1KEL]

Men mag van geluk spreken dat PI3AMR en PI3CDH, beiden op de 2 meter al jaren uit de lucht zijn.
Ik kon er wel van genieten, maar er waren er meer die de operating-practice en taalgebruik op deze relaisstations niet konden en kunnen waarderen.

[PA3DJS]

Ja maar seriously? Een bandplooibroek? Echt? Jemig. De grootste fashion crime die je maar kunt bedenken is de bandplooibroek. Dat is ook makkelijk aan te tonen. Een misbaksel als de legging is allang weer opnieuw fashionable, maar niemand wil dood gevonden worden in een bandplooibroek. Daarvoor moet je denk ik inderdaad naar de tweedehandswinkel.

De bandplooibroek, heerlijk! Wat was ik blij met dat ontwerp. Hij zit lekker los om je (boven)benen. De bandplooibroek heeft mijn aversie tegen kledingwinkels (klere[n]winkels dus) wat verminderd. Ik heb nu gewoon zo'n flodderige joggingbroek aan, zit ook erg lekker.

Dit was even mijn tijdelijke vlucht uit het oorspronkelijke onderwerp.


Toen ik het onderwerp tegenkwam, had ik direct het idee: "Dit gaat een lang draadje worden!" Meningen verschillen namelijk, en zoals in dit draadje blijkt, niet alleen over kleding.

[sottezero]

Wellicht off topic maar wanneer ik mensen hoor die de z en de s omdraaien en de f en de v. Dan gaan bij mij de teennagels opkrullen.
Misschien heeft dat te maken met het feit dat het merendeel van de mensen die de leraaropleiding doen niet hoger haalden dan een 6 voor nederlands. Laats atrikel op nos.

[PA3DJS]

Wellicht off topic maar wanneer ik mensen hoor die de z en de s omdraaien en de f en de v. Dan gaan bij mij de teennagels opkrullen.
Misschien heeft dat te maken met het feit dat het merendeel van de mensen die de leraaropleiding doen niet hoger haalden dan een 6 voor nederlands. Laats atrikel op nos.

Ik probeer mij een beetje te verplaatsen in zo iemand. Door veel te oefenen kun je een zeker niveau bereiken, maar op een gegeven moment geeft heel veel meer oefenen nauwelijks tot geen verbetering meer. Dat zie je ook bij trainen (sport).

Degenen die met spelling (of bijvoorbeeld rekenen, of sport) niet zo sterk zijn, weten dat meestal van zichzelf. De drang om mij te ergeren is dan weg. Ik heb moeite met mensen die anderen graag de grond in trappen.

[pe1rea]

Als partner van een geboren dyslect kan ik daar alleen maar mee instemmen Wim, het is al moeilijk genoeg....

[PA0ETE]

Ik probeer mij een beetje te verplaatsen in zo iemand. Door veel te oefenen kun je een zeker niveau bereiken, maar op een gegeven moment geeft heel veel meer oefenen nauwelijks tot geen verbetering meer. Dat zie je ook bij trainen (sport).

Degenen die met spelling (of bijvoorbeeld rekenen, of sport) niet zo sterk zijn, weten dat meestal van zichzelf. De drang om mij te ergeren is dan weg. Ik heb moeite met mensen die anderen graag de grond in trappen.

Ik vind ook wel, wie zijn wij om iemand anders voor te schrijven hoe hij of zij zou moeten schrijven of praten?

Als Harry Mulisch nou zo hing aan de spelling van 1954, dan is dat toch volledig ok dat hij daarin wil blijven schrijven? Ik ben geen fan van zijn boeken, maar de echte fans zullen dit ongetwijfeld heel erg leuk vinden.

Hoe ik hierover denk komt bij mij ook door mijn achtergrond waarschijnlijk. Mijn eerste woorden sprak en verstond ik in het Drents, maar in die tijd hoorde ik een deel van de familie die Friestalig is in het Fries spreken. Mijn lagere schooltijd heb ik in Dordrecht gewoond, waar ze echt een totaal ander dialect spreken. En sinds ongeveer mijn 6de ben ik tweetalig (Engels).

Ik schreef al dat in feite het er alleen toe doet of mensen elkaar zonder veel misverstanden verstaan (ik verkondig dit niet als een vaststaande wet, iedereen mag er anders over denken en heel misschien laat ik me op andere gedachten brengen, maar dit is zoals ik het zie). Als je je echter laat afleiden door hoe er gesproken wordt, dan lijdt de verstaanbaarheid daar ook onder. En maakt het uit, als je een DX-station (ongeacht waar die zit) uit of hij Amerikaans Engels spreekt of Australisch Engels? Het maakt toch ook uit dat ze zendamateurs zijn denk ik. Vanwege de geografische verspeiding van amateurs zit dat taalverschil er al ingebakken. Het is inherent aan onze hobby.

En toch zijn het zendamateurs die (mijns inziens vaker dan anderen) dat taalgebruik zo belangrijk vinden.

Het erbij halen van mode is ook weer niet zó off-topic, want het gaat toch om esthetische aspecten aan de taal die hier belangrijk gevonden worden. (Voor mij ook, ik vind bepaalde termen niet mooi, en die vermijd ik in mijn eigen taal tenzij er geen alternatief is dat beter is). Dat laatste geldt bij mij bijvoorbeeld voor 'lokaliteit', maar ook voor 'radio' in plaats van zendontvanger. Maar er zijn meer woorden.

In Electron in de jaren 70 en 80 werd er ook regelmatig gefulmineerd over het gebruik van Q-codes in gesproken tekst. Ik heb het idee dat dat nu wat minder vaak is. Vaak werd er in de Ongedempte trillingen in Electron dan op gehamerd dat dat niet alleen sowieso fout was, maar dat de Q-codes ook nog verkeerd gebruikt werden (overigens ook bij telegrafie). Bijv. dat QRL bij zendamateurs hun werk betekent, maar dat de afkorting eigenlijk betekent "ik ben even bezig". Ik herinner me nog een briefschrijver die de betekenis van de zin "Ik ben vanmiddag naar het QRL" vertaalde naar "ik ben vanmiddag naar het ik ben even bezig", en vervolgens stelde dat dát nergens op sloeg.

Maar toch wordt ¨ik ben vanmiddag naar het QRL¨ door de meeste amateurs heel goed begrepen. En waarschijnlijk ook beter dan "ik ben naar het werk" of "naar de werkgever" of een ander zinnetje dat hetzelfde betekent. Het is (voor die persoon) misschien een ongewenste ontwikkeling vanwege smaak of nostalgie, maar tegelijk is het waar de meerderheid van de gebruikers van het jargon zich inmiddels aan geconformeerd heeft. Wie hebben dan gelijk? De mensen die vanaf de zijlijn (want zij gebruiken de zinsconstructie waarschijnlijk niet) roepen dat dat niet moet, of een vermoedelijk grotere groep van de gebruikers hiervan, voor wie dat heel goed werkt?

Dan kun je wel zeggen dat het geen eigen wil is. Misschien. Maar het heeft ook te maken met conventies, gezamenlijke onuitgesproken afspraken waarin onbewuste onderhandeling zit over wat in een zekere situatie het beste werkt om zo'n boodschap over te brengen.

[Zoekontvanger]

Ik kan blijkbaar niet eens een berichtje plaatsen op een forum, daarom nog maar eens proberen.

Ongeveer 40 jaar geleden heeft een vriend van mij zijn D licentie behaald.
Hij heeft toen enthousiast 2 meter spullen gekocht en ging aan de slag.
Naar ongeveer twee maanden was hij er al klaar mee.
De reden? Mede zendamateurs die op uiterst negatieve en neerbuigende toon lieten weten dat hij van alles fout deed.

Onlangs heb ik zelf mijn N licentie behaald en heb ik geprobeerd mijn vriend te enthousiasmeren om de hobby weer op te pakken. Zijn antwoord: nooit meer.

Wat wil ik hier mee zeggen? Denk vooral na over de manier waarop je dingen zegt.
Als je toch anderen wilt aanspreken: het is de toon die de muziek maak.